زبان برنامه نویسی پایتون

پایتون یک زبان برنامه‌نویسی سطح بالا، مفسری و شی‌گرا با نحو پویا است. ساختارهای داده‌ای داخلی سطح بالای آن، همراه با تایپ پویا و اتصال پویا، پایتون را برای توسعه سریع برنامه‌ها بسیار جذاب کرده است. همچنین، به عنوان یک زبان اسکریپت‌نویسی یا اتصال‌دهنده برای پیوند دادن اجزای موجود به کار می‌رود. سینتکس ساده و آسان برای یادگیری پایتون بر خوانایی تأکید دارد و به همین دلیل هزینه نگهداری برنامه‌ها را کاهش می‌دهد. پایتون از ماژول‌ها و بسته‌ها پشتیبانی می‌کند، که این امر برنامه‌نویسی ماژولار و استفاده مجدد از کد را تشویق می‌کند. مفسر پایتون و کتابخانه استاندارد گسترده آن به صورت رایگان در فرم‌های منبع یا باینری برای تمام پلتفرم‌های اصلی در دسترس هستند و می‌توانند به صورت آزاد توزیع شوند.

برنامه‌نویسان اغلب به دلیل افزایش بهره‌وری که پایتون فراهم می‌کند، به آن علاقه‌مند می‌شوند. از آنجا که نیازی به مرحله کامپایل نیست، چرخه ویرایش-آزمایش-اشکال‌زدایی فوق‌العاده سریع است. اشکال‌زدایی برنامه‌های پایتون آسان است: یک باگ یا ورودی نادرست هرگز باعث خطای نقص قطعه‌بندی (Segmentation Fault) نمی‌شود. در عوض، هنگامی که مفسر یک خطا را شناسایی کند، یک استثنا ایجاد می‌کند. اگر برنامه نتواند استثنا را مدیریت کند، مفسر یک ردیابی پشته (Stack Trace) چاپ می‌کند. یک اشکال‌زدا در سطح منبع اجازه می‌دهد متغیرهای محلی و جهانی بررسی شوند، عبارات دلخواه ارزیابی شوند، نقاط شکست (Breakpoints) تنظیم شوند، کد به صورت خط به خط اجرا شود و غیره. اشکال‌زدا خود به زبان پایتون نوشته شده است که این قدرت تأملی پایتون را نشان می‌دهد. از طرف دیگر، اغلب سریع‌ترین راه برای اشکال‌زدایی یک برنامه اضافه کردن چند دستور چاپ (Print Statements) به کد منبع است: چرخه سریع ویرایش-آزمایش-اشکال‌زدایی این رویکرد ساده را بسیار مؤثر می‌کند.